Moderne villa

Een schitterende, kubistische woning met Scaglia Steenstrips in de nieuwe Blaricummermeent. Een jonge nieuwe en luxe wijk vlakbij het Gooimeer. Deze exclusieve buurt grenst aan de noordzijde van Blaricum en oostzijde van Huizen. Gevarieerd en speels, gebaseerd en geïnspireerd op het oude dorp Blaricum. Enkel met dat verschil dat het thema ‘water van het Gooimeer’ een belangrijke rol in deze nieuwe wijk speelt en bijna iedere woning met de achtertuin aan het water grenst.

Vanaf Almere, Huizen, Naarden, Bunschoten en andere omliggende plaatsen kun je direct naar deze wijk toe varen. En mensen die al hun huis zijn ingetrokken, zien overigens al menigeen nieuwsgierig voorbij “suppen” (suppen is het woord voor staand roeien op een surfplank).

Het is een eis van de gemeente dat alle huizen in de Blaricummermeent geen hekken gebruiken, maar heggetjes en dat het accent op het groen ligt. Er zijn hierbij enkele korte, rechte woonstraatjes die doen denken aan de rechte verkaveling van de gemeenten die hier ooit waren. Daardoor krijgen alle huizen veel karakter. En lopen daarnaast ook extreem uiteen in architectuur.

Wij zien vooral veel villa’s met rieten daken. Hiernaast zien we juist ook het contrast met moderne kubistische woningen. Deze moderne kubistische woningen hebben bijvoorbeeld veel witte vlakverdelingen. Als je door deze nieuwe, luxe buurt rijdt, is het telkens een verrassing wat voor bijzondere details je tegenkomt. En van rondrijden is eigenlijk geen sprake. Er wordt op dit moment namelijk volop gebouwd. Er is van alles te zien, van een groot bijzonder zwembad op een vrachtwagen tot hoveniers met mooie berkenboompjes. Het is er een drukte van jewelste. Er is dus veel variëteit in het ontwerp, het straatbeeld en de wensen van mensen. De woorden gezellig, smaakvol en luxe horen hier echt thuis!

Iets wat niet voor mogelijk werd gehouden, werd voor Dieke en Peter toch waarheid. Er bleken op een gegeven moment zeven inschrijvingen op hun kavel te zijn. Ondanks dat gingen zij toch het gevecht aan. En dat wonnen ze onverwachts. Sinds april zijn ze eindelijk de trotse eigenaren van dit mooie huis.

Zowel Dieke als Peter reizen veel. Zo staat er een bijzonder schilderij van glas in de living, met een foto die Peter zelf heeft gemaakt in Cambodja. Daar zijn de kleuren van het interieur verder op afgestemd.

De woonkamer met open keuken is een plek om heerlijk na het werk tot rust te komen. Uitkijkend over het water of heerlijk zittend in de keuken met een glas wijn en een knapperend vuurtje. Het is fijn om zo’n heerlijke woonsituatie te hebben. Peter heeft zelf een drukke baan. Hij is namelijk de succesvolle conceptbedenker van particuliere basisscholen. Deze scholen richten zich op kinderen die extra aandacht nodig hebben. Hoogwaardig particulier onderwijs waardoor kinderen het beste uit zichzelf kunnen halen.

Het huis van Dieke en Peter is ontworpen door Architect van Martijn Jansen van Baas Architecten. Een middelgroot bureau gevestigd in ’t Gooi met de focus op moderne ontwerpen. Martijn geeft aan dat de Steenstrips van Geopietra een bijzonder accent geven aan de woning. Eerst zou enkel de gevel met Steenstrips worden bekleed. Echter vond de familie het effect van de Steenstrips zo mooi, dat ook de muur bij het water is meegenomen. Martijn is enthousiast over de unieke mogelijkheden van Geopietra. Bij Geopietra kunnen de stenen met de sfeer van puur Natuursteen direct op isolatie worden verlijmd. Martijn neemt dit daarom mee in het ontwerp van meerdere woningen.

Al eerder hadden mijn collega’s intern aangegeven om even langs te gaan bij dit mooie huis. Ik was in eerste instantie eigenlijk verward toen ik door de buurt reed. Met name over de grote metamorfose. Ik heb namelijk jarenlang in Baarn gewoond. Toen kwam ik hier als kind in de buurt zwemmen. Later voer ik samen met mijn man Peter, hier vaak voorbij met onze houten platbodem (zeilboot). Vervolgens is er nu te zien dat dit fantastische project hier is verrezen. Zoveel woongenoot en zo heerlijk dicht bij het water.

Ik was ervan op de hoogte dat er nog een team foto’s zou komen maken. Dus voor Peter en Dieke veel drukte. Maar ik zie de samenkomst zelf altijd wel als een groot voordeel. Casper, Milou en Jurrit (fotograaf) van The Art of Living zijn er namelijk ook. Met hen hebben wij als bedrijf een goede samenwerking. Dus, als mijn foto’s niet lukken, heb ik direct een mooie back-up . Want The Art of Living is een professioneel bedrijf met de uitgave van een luxe magazine. Dit bedrijf is gevestigd in België en Nederland. The Art of Living is expert op het gebied van interieur en exterieur en alle mooie details die daarbij horen. Bovendien delen zij informatie makkelijk. Het kost mij daarom ook niet al te veel moeite iets terug te doen en om Casper en Milou te overtuigen zelf ook nog even te ‘schijnen’. Daarmee is het moment van gezelligheid vast gelegd.

Maar er gebeurt meer!

Want hoe verrassend kan het leven in elkaar zitten. Terwijl The Art of Living- medewerkers en ik elkaar proberen af te lossen met fotografie, eigenlijk door niet door elkaar heen te lopen, zie ik in mijn ooghoek een ander contact van de architect binnenlopen. Ik kijk als eerste mevrouw recht in de ogen aan. En denk bij mijzelf:  ‘hoe kan het, ik ken haar!’.

Achter in mijn hoofd hoor ik een stemmetje: “Hellen joh, dat kan niet. Dat zou te toevallig zijn en te ver weg van waar je nu woont.” Maar zodra ook meneer naar binnen loopt, begin ik wel heel hard te roepen. “Mariëtte, Frits, hoe is het mogelijk! Hoe kan dit!” We snappen er beide niets van. Het zijn bekenden van mij van 20 jaar gelden, van de NCRV, waar ik ooit werkte. Eigenlijk directe collega’s van mijn zus. Dus stel je voor: zij kennen de eigenaren niet, maar zijn uitgenodigd door Martijn de architect, om eens kennis te maken met zijn werk. Echt ongelooflijk toevallig.

Voor ik het weet, is het geen afspraak meer, maar krijgt het een karakter van een gezellige verjaardag. Zijdelings strijk ik neer op het terras met Martijn om verder te praten over zijn mooie werk. En daarbij krijg je direct het gevoel van ‘thuis zijn’. Het is dat ik deze dag met 31 graden verder moet naar Rotterdam! Eigenlijk is dit één van de meest bijzondere afspraken geweest, ooit. De hartelijkheid, de gezelligheid, de geslaagdheid van de Steenstrips. Maar daarbij ook nog de grote verrassing van het weerzien van mensen.